El desequilibriu catalán y l'asturianu

Dempués de les elecciones catalanes, el debate al rodiu del sistema de financiación de les autonomíes ta más abiertu que nunca. Col cambéu de gobiernu en Cataluña, tol mundu fala de la propuesta d´Esquerra Republicana de Catalunya (ERC) agora avalada pola formación de gobiernu col PSC de camudar el sistema de financiación. La propuesta d'ERC ye que los catalanes paguen por renta y reciban del Estáu según la población, ello col oxetivu final d'algamar la soberanía fiscal con axencia tributaria incluyía. Sedría esti un sistema asemeyáu al foral d´Euskadi o Navarra, anque de munchu más volume, y ye que xestionar el cien por cientu de los tributos orixinaos en Cataluña supón un volume de más de 6.000 millones d´euros.


Nesta xera de la soberanía fiscal, la reforma del Estatutu ye la vía imprescindible pa poder entamar a desarrollar el nuevu marcu tributariu, anque los conteníos d'esta propuesta d'autonomía financiera yá-y los adelanten al gran públicu delles plataformes y iniciatives arreyaes al partíu de Carod Rovira, esti ye'l casu de la "Plataforma Desequilbri", un colectivu que pide la fin del déficit fiscal de Cataluña cola facienda estatal y que cuenta col sofitu de persones de la importancia y reconocencia social como los secretarios xenerales de CCOO y UXT de Cataluña, el presidente del Barcelona Joan Laporta, la periodista Julia Otero, l'ex - xugador de baloncestu Jordi Villacampa o, entrando yá no folclórico dafechu, la cantante Beth, que representó a España n'Eurovisión esti añu.


Según los datos de la Plataforma Desequilibri, Cataluña tien un abultáu déficit fiscal (más de 15.000 millones d´euros col Estáu), lo que supón una torga pa la economía catalana, que nun medra lo que debiere. Amás los sectores económicos más febles de la economía catalana son los más taríen sufriendo esa torga fiscal en cuantes que más déficit fiscal lleva tamién arreyao una baxa de les ayudes sociales. Ensin negar esta cuestión, tampoco nun hai qu'escaecer que los ingresos d´un país pueden dedicase bien a temes de calter social o a mercar armamentu, colo que cayida de los ingresos y baxada del presupuestu social son conceptos que nun tienen una rellación tan directa en cuantes que dependen de la política social de quien gobierne. Sicasí, la promesa electoral de PSC y ERC pasa por una xuba de la protección social.


Yá presentada, la propuesta catalana da pa una interesante comparanza con Asturies que rescampla les diferencies estructurales ente dambes comunidaes. Asina, los datos d'esta plataforma dan anuncia de que'l PIB Catalán baxó nos últimos años en comparanza col índiz de riqueza media de la Xunión Europea. Nel mesmu periodu, Asturies tamién tuvo una feble xuba de la riqueza, cifrada nun aumentu del PIB del 16,8% ente l'añu 1.995 y el 2.002 mentanto que´l catalán tuvo una xuba del 22,6%. Nel mesmu periodu, Asturies tuvo una perimportante perda de riqueza tomando índiz mediu del Estáu como 100. Nesti casu Cataluña tamién tuvo una perda importante en riqueza relativa respective a la media del Estáu. Ente esos años tomando como referencia'l PIB per cápita en términos de paridá de poder alquisitivu (PPA) y con índiz pa la Xunión Europea de 100 puntos de media Asturies pasó de 69 puntos nel 1995 a solo 73 puntos nel 2002 (4 probetayos puntos más) mentanto que Cataluña medró de 96 puntos nel 1995 a 101 puntos nel 2002 (5 puntos más). Datos estos más asemeyaos de lo que pudiere paecer en viendo'l potencial desequilibriu d'una comunidá y de la otra.


Asina ye que Cataluña tien un crecimientu frenáu pol déficit fiscal y Asturies, que tien déficit fiscal positivu, asítiase, dende la so subsidiariedá, nes últimes posiciones de toles estadístiques. Si facemos una comparanza ente les perres que van del Estáu a Cataluña y les que van a Asturies nel periodu 1986-1999 vemos que los catalanes cuadruplicaron nesti periodu l'importe de la so participación nos ingresos xenerales del Estáu, mientres que nel mesmu periodu Asturies vivió'l procesu inversu, ello ye, les tresferencies de perres del Estáu a la Comunidá asturiana multiplicáronse por 5. Si tenemos en cuenta'l periodu 1997-2001 les tresferencies del Estáu a Cataluña multiplicáronse por 1,5 mentanto que nel casu d´Asturies les ayudes de los presupuestos del Estáu a Asturies multiplicáronse pola ablayante cifra de 60, anque tamién ye verdá que les cifres d'esti periodu hai que tomales con un puntu de reserva en cuantes que foi cuando l'Alministración Asturiana recibió les competencies n'educación y sanidá.

En resume, Asturies tien los problemes financieros normales derivaos d'unes cargues sociales cada vegada más importantes pol avieyamientu de la población y tamién por una feble economía que nun mueve inversión productivo. A la contra, Cataluña tien munchu puxu empresarial y supón la tercer parte de la riqueza del Estáu. La cuestión na que nun-yos falta gota de razón a los catalanes de Desequilibri ye que la más beneficiada de la situación ye Madrid, que tien un crecimientu económicu esaxeráu deriváu de la posición privilexada que-y da'l sistema centralista.