La sociedá castreña
Nel territoriu de
l'Asturies de la Edá del Fierru habitaba la Nación de los
Ástures que s´arramaba ente'l Cantábricu y el Ríu
Duero pel territoriu de l'Asturies de güei, Llión, Zamora y
fasteres de Portugal y Ourense. Taben organizaos n'otres entidaes menores, de
les que les más importantes yeren los Luggones y los Pésicos,
asitiándose al Este los Orgenomescos y los Vadinienses, al paecer de
filiación cántabra. Al Oeste del ríu Navilublión,
citáu por Plinio (que tovía nun s'esclaró si yera l'Eo o'l
Navia), taríen los Albiones. Éstos, dizque yeren un pueblu
autónomu, porque taben rexíos por un princés.
La ganadería yera ún de los encontos de la so economía,
con bones cabañaes de vaques, caballos (asturcones), oveyes, cabres y
gochos. L'agricultura, que taría en manes de les muyeres,
centrábase nel cultivu de tierres pequeñes de pan (escanda y
cebada) y lleguminoses, amás de la cueya de frutos (ablanes, llandes,
etc.); Nun habíen ser pequeños otros recursos, como la caza y la
pesca (xabalín, venáu, corciu, salmón, trucha y otros
pexes de la mar). La minería del cobre, el fierro y l'oru tendría
tamién muncha importancia, viendo la cantidá de crisoles, fornos
y escoria que ta apruciendo nos yacimientos arqueolóxicos, amás
del propiu desenvolvimientu de la orfebrería castreña.
Acordies col testimoniu d'Estrabón tamién practicaben un comerciu
principalmente basáu nel cambéu, anque tamién usaben
pieces de plata recortaes. Otru recursu d'estos pueblos de marcáu calter
guerreru, si creyemos los testos clásicos, hubieron de ser les
incursiones de llatrociniu que facíen per otros pueblos y
qu´aportaben ganáu, cebera, bixos...
